ระเบียบและมติมหาเถรสมาคม เกี่ยวกับการเพิ่ม รอง จจ.

ระเบียบมหาเถรสมาคม
กำหนดหลักเกณฑ์ให้มีรองเจ้าคณะอำเภอและรองเจ้าคณะจังหวัด
พ.ศ. ๒๕๓๗
——————–

อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๑๘ และมาตรา ๒๒ วรรค ๒ แห่งพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. ๒๕๐๕ และตามความในข้อ ๔๕ แห่งกฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๕ (พ.ศ. ๒๕๐๖) ว่าด้วยการแต่งตั้งถอดถอนพระสังฆาธิการ มหาเถรสมาคมวางระเบียบไว้ ดังต่อไปนี้

ข้อ ๑ ระเบียบมหาเถรสมาคมนี้ เรียกว่า “ระเบียบมหาเถรสมาคม ว่าด้วยหลักเกณฑ์ให้มีรองเจ้าคณะอำเภอและรองเจ้าคณะจังหวัด พ.ศ. ๒๕๓๗”

ข้อ ๒ ระเบียบมหาเถรสมาคมนี้ ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจาวันประกาศในแถลงการณ์คณะสงฆ์เป็นต้นไป

ข้อ ๓ ในเขตปกครองท้องที่อำเภอฝ่ายคณะสงฆ์ใด ถ้า

(ก) มีวัดไม่ต่ำกว่า ๓๐ วัด ให้เจ้าคณะภาคพิจารณาตามข้อเสนอของเจ้าคณะจังหวัด ว่าสมควรจะมีรองเจ้าคณะอำเภอหรือไม่ ถ้าพิจารณาเห็นสมควร ก็ให้อำเภอนั้นมีรองเจ้าคณะอำเภอได้ ๑ รูป

(ข) มีวัดไม่ต่ำกว่า ๔๕ วัด ให้อำเภอนั้นมีรองเจ้าคณะอำเภอได้ ๑ รูป

(ค) มีวัดไม่ต่ำกว่า ๖๐ วัด ให้เจ้าคณะภาคพิจารณาตามข้อเสนอของเจ้าคณะจังหวัด ว่าสมควรจะมีรองเจ้าคณะอำเภอถึง ๒ รูปหรือไม่ ถ้าพิจารณาเห็นสมควร ก็ให้อำเภอนั้นมีรองเจ้าคณะอำเภอถึง ๒ รูปได้

(ฆ) มีวัดไม่ต่ำกว่า ๑๐๑ วัด ให้อำเภอนั้นมีรองเจ้าคณะอำเภอได้ ๓ รูป

ข้อ ๔ ในเขตปกครองท้องที่จังหวัดฝ่ายคณะสงฆ์ใด ถ้า

(ก) มีวัดไม่ต่ำกว่า ๑๕๐ วัด ให้เจ้าคณะใหญ่พิจารณาตามข้อเสนอของเจ้าคณะภาค ว่าสมควรจะมีรองเจ้าคณะจังหวัดหรือไม่ ถ้าพิจารณาเห็นสมควร ก็ให้จังหวัดนั้นมีรองเจ้าคณะจังหวัดได้ ๑ รูป

(ข) มีวัดไม่ต่ำกว่า ๒๐๐ วัด ให้อำเภอนั้นมีรองเจ้าคณะจังหวัดได้ ๑ รูป

(ค) มีวัดไม่ต่ำกว่า ๔๐๐ วัด ให้เจ้าคณะใหญ่พิจารณาตามข้อเสนอของเจ้าคณะภาค ว่าสมควรจะมีรองเจ้าคณะจังหวัดถึง ๒ รูปหรือไม่ ถ้าพิจารณาเห็นสมควร ก็ให้จังหวัดนั้นมีรองเจ้าคณะจังหวัดถึง ๒ รูปได้

(ฆ) มีวัดไม่ต่ำกว่า ๕๐๐ วัด ให้จังหวัดนั้นมีรองเจ้าคณะจังหวัดได้ ๒ รูป

ข้อ ๕ ในเขตปกครองท้องที่อำเภอหรือจังหวัดได้ ๒ รูป ไม่เข้าในหลักเกณฑ์ตามข้อ ๓ (ก) หรือ ข้อ ๔ (ก) แต่มีความจำเป็นอย่างแท้จริงเนื่องในการปกครองคณะสงฆ์ สมควรมีรองเจ้าคณะอำเภอหรือรองเจ้าคณะจังหวัดได้เป็นกรณีพิเศษ ให้เป็นอำนาจหน้าที่ของมหาเถรสมาคมพิจารณา

ประกาศ ณ วันที่ ๒๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๓๗

สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ

สมเด็จพระสังฆราช ประธานกรรมการมหาเถรสมาคม