พระครูประสาทพรหมคุณ (หลวงปู่หงษ์ พฺรหฺมปญฺโญ)

หลวงปู่หงษ์ พฺรหฺมปญฺโญ (อ่านว่า พรัม-มะ-ปัญโญ) สรีระสังขารหลวงปู่ถูกเก็บไว้ ณ พิพิธภัณฑ์ปราสาทเพชร สุสานทุ่งมน บ้านทุ่งมน หมู่ที่ ๒ ตำบลทุ่งมน อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ ซึ่งเป็นธรณีสงฆ์ของวัดเพชรบุรี

==ประวัติ==

ใบสุทธิหลวงปู่หงษ์.jpeg

หลวงปู่ผู้สร้างสรรค์

.....แหงนหน้ามองท้องฟ้าเห็นฟ้าใส
กวาดสายตาลงไปเห็นป่าน้ำ
เห็นสะพานเห็นทำนบเห็นป่าทาม
เห็นทางข้ามสัญจรเห็นอาคาร
.....เห็นบ่อน้ำใสใสได้ใช้สอย
เห็นสระน้ำใหญ่น้อยอยู่รอบด้าน
อยู่กลางทุ่งกลางป่าน่าอัศจรรย์
ทุกทุกด้านงานศึกษาพัฒนาชน
.....หลวงปู่เราท่านสรรค์สร้างอย่างทุ่มเท
ไม่ลังเลตัดสินพลันงานมากล้น
จากวาดหวังการหยั่งชีพของผู้คน
ทุกหมู่ชนได้รับผลทั่วหน้ากัน
.....ขอเชิดชูวีระกรรมท่านทำนี้
บันทึกดีประวัติศาสตร์สุดขีดกั้น
ดุษฎีกิตติมศักดิ์มาถึงพลัน
สายตาสวรรค์สรรสร้างอย่างงดงาม
ศาสนทายาทสัทธิวิหาริก วัดสะเดาฯ ๒๙/๘/๒๕๕๒

ภาพผนังปราสาทเพชร

• ภาพที่ ๑ ถิ่นกำเนิดเด็กชายสุวรรณหงษ์ จะมัวดี คือบ้านทุ่งมนตะวันออก ห่างจากปราสาทเพชรประมาณ ๓๐๐ เมตร หลวงปู่เกิดวันที่ ๕ มีนาคม ๒๔๖๐ บวชเณร เมื่ออายุ ๑๘ ปี ชื่อสามเณรพรหมศร ต่อมาบวชพระ ณ วัดเพชรบุรี ฉายา “พรหมปัญโญ” แปลว่า ผู้มีปัญญาดุจพรหม
• ภาพที่ ๒ หลังบวชพระ ๓ พรรษา ได้เดินธุดงค์ในอีสานใต้ โคราช บุรีรัมย์ สุรินทร์ ศรีสะเกษ อุบลราชธานี และภูเขาเขตชายแดนไทย-กัมพูชา พบปะครูบาอาจารย์ทั้งเป็นพระทั้งเป็นโยม หลวงปู่มีครูจำนวนมาก เป็นร้อยกว่าท่าน
• ภาพที่ ๓ หลวงปู่เดินธุดงค์ไปทางกัมพูชาอุดรมีชัยในสมัยนั้นมีสงครามกลางเมืองกัมพูชา ทหารเวียตกงจับหลวงปู่ทรมานใส่กรงขัง ถ่วงน้ำ โยนให้จระเข้กัด ทำวิธีการต่างๆ ในการทรมาน
• ภาพที่ ๔ เป็นเหตุการณ์หลังจากทหารเวียดกงทรมานหลวงปู่แล้ว หลวงปู่ไม่เป็นอันตรายใดๆ ด้วยพลังดวงจิตที่แน่วแน่ของหลวงปู่ ทหารเวียดกงแพ้ใจยอมกราบไหว้ขอขมาลาโทษ
• ภาพที่ ๕ เป็นภาพของหลวงปู่อยู่ในป่าประพฤติธรรมในป่าทางกัมพูชา ซึ่งมีสัตว์ป่าอยู่รายล้อมจำนวนมากคล้ายๆหลวงปู่สรวงที่อยู่ป่า
• ภาพที่ ๖ หลวงปู่ได้สงเคราะห์ทหารทางกัมพูชา ได้สร้างวัดบ้านกู่ ได้สร้างทำนบน้ำบ้านกู่ เป็นที่ยอมรับของทหารและผู้หลักผู้ใหญ่ของบ้านเมือง
• ภาพที่ ๗ เกี่ยวกับหลวงปู่ได้กลับมาทางไทยเมื่อปี ๒๕๑๗ ได้มาสงเคราะห์ชาวบ้านทุ่งมน และชุมชนต่าง ๆ ในจังหวัดสุรินทร์และใกล้เคียงหลวงปู่เริ่มที่จะหาพื้นที่เพื่อจะปลูกป่า รักษาป่าหลวงปู่เริ่มที่จะดูแลโรงเรียน ดูแลชุมชนสังคม เป็นสาธารณะสงเคราะห์ จนได้รับปริญญาเอก(ดร.กิตติมศักดิ์)ด้านสาธารณะสงเคราะห์ จากมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
• ภาพที่ ๘ ภาพสุดท้ายหลวงปู่ตั้งใจที่จะอยู่ ตั้งมั่น ณ ปราสาทแห่งนี้ เพื่อที่จะช่วยเหลือชุมชนช่วยเหลือลูกหลานให้กำลังใจลูกหลาน ตั้งใจที่จะสร้างความสงบสุขให้กับชุมชนและสังคมตามปณิธานที่หลวงปู่มีตลอดชีวิตมา หลวงปู่มรณภาพ วันที่ ๕ มีนาคม ๒๕๕๗ สิริอายุ ๙๗ ปี
  

๑๕ มิถุนายน ๒๕๖๔

ปราสาทเพชร พื้นที่กลางของชุมชนชาวพุทธ

• หลวงปู่เป็นขวัญและกำลังใจแก่ลูกหลานชุมชนชาวพุทธ
  • • ปราสาทเพชร เป็นพิพิธภัณฑ์ที่ตั้งสรีระหลวงปู่หงษ์ พฺรหฺมปญฺโญ พระมหาเถระผู้มีพระคุณสูงยิ่งใหญ่ต่อชุมชนชาวพุทธครั้งที่หลวงปู่มีชีวิตอยู่ ปัจจุบันและอนาคตหลวงปู่เป็นที่หวัง เป็นขวัญและกำลังใจแก่ลูกหลานอยู่ต่อไป สถานที่สำคัญแห่งนี้เป็นที่รวมใจ เป็นศูนย์รวมใจยกระดับสติปัญญาชาวพุทธ ก่อพลังกำลังใจในการดูแลสุขภาพ สิ่งแวดล้อม เจริญในอายุ วรรณะ สุขะ พละ ชุมชนชาวพุทธได้ปฏิบัติธรรมผ่านการงานร่วมกัน หล่อหลอมพุทธบริษัท บรรยากาศชุมชนชาวพุทธเข้มขลังรักในการรักษาศีล ๕ มีการนำหลักธรรม(กัลยาณมิตร ๗ เป็นต้น)มาประพฤติปฏิบัติเป็นกัลยาณมิตรต่อกันอย่างเข้มข้นต่อเนื่อง ก็จะเกิดคุณประโยชน์ต่อชุมชนชาวพุทธสืบนานตลอดไป
    • จึงสมควรยกระดับเป็นพื้นที่กลางของชุมชนชาวพุทธ ด้วยการคิดแนวทางที่เป็นนวัตกรรม แนวทางใหม่ ๆ ที่มีการนำหลักธรรมทางพระพุทธศาสนามาประยุกต์สู่แนวทางปฏิบัติตามลำดับไป เพื่อก่อเกิดขวัญและกำลังใจแก่ลูกหลาน ลูกศิษย์หลวงปู่ (ชาวพุทธ) ยาวนานตลอดไป
      

๗ มิถุนายน ๒๕๖๔

1. หลวงปู่หงษ์ พฺรหฺมปญฺโญ ซื้อที่ดินด้านทิศตะวันตกของสุสานทุ่งมน (พิพิธภัณฑ์ปราสาทเพชร) ด้วยมีเจตนาเพื่อเป็นสถานที่จัดปริวาสกรรมของพระภิกษุ จึงขอให้พระภิกษุสงฆ์ได้ร่วมสานเจตนารมณ์ของหลวงปู่ด้วยการใช้สถานที่แห่งนี้ประพฤติปฏิบัติธรรมอย่างต่อเนื่อง
2. พิพิธภัณฑ์ปราสาทเพชร เป็นสถานที่ที่พึงเป็นประโยชน์ต่อพระภิกษุสงฆ์วัดเพชรบุรีและวัดทุกวัดในพื้นที่ตำบลทุ่งมน-สมุด เพราะวัดทั้งนั้นหลวงปู่ได้สร้าง ได้อุปถัมภ์ ได้ปกครอง หลวงปู่ได้ฝากคำไว้ว่าให้ช่วยกันดูแลวัดทุกวัดในพื้นที่นี้ ในการดำเนินการใช้ประโยชน์ตามเจตนารมณ์ของหลวงปู่ พระภิกษุวัดเพชรบุรีพึงตระหนักร่วมปฏิบัติหน้าที่และปฏิบัติธรรม ณ พิพิธภัณฑ์ปราสาทเพชรทุกวัน

๒๔ กรกฎาคม ๒๕๖๔ วันอาสฬหบูชา

พระพุทธรูปหยก หน้าตักประมาณ ๕ นิ้ว

พระพุทธรูปหยก ได้รับการถวายโดยสมเด็จเจ้ารณฤทธิ์ สมเด็จกรมพระนโรดม รณฤทธิ์ พระราชโอรสของสมเด็จพระสีหนุ เมื่อครั้งที่หลวงปู่อายุ 83 ปี ได้พาคณะเข้าเฝ้า พระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุ [1]

หลังที่ได้รับถวายแล้ว มีการแก็บรักษาโดย แม่ยุพาสวรรค์ แจ้งกระจ่าง เป็นระยะเวลา ๒๐ กว่าปี ที่บ้านรุน อำเภอพรมดงรัก