ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน หนุนเสริมสนับสนุนให้เกษตรกรพึ่งพาตนเองและพึ่งพาอาศัยกัน
หลังจากลงนายกอบจ.เสร็จคุยกับพี่คมวัฒณ์ พี่เพียงและคณะได้ส่งเสริมเกษตรกรให้รวมกลุ่มจัดตั้งวิสาหกิจและสร้างเครือข่าย เป็นการขยายเครือข่ายการเลี้ยงวัวจากสลักไดสู่พื้นตำบลในจังหวัดสุรินทร์ เป็นประสบการณ์การสร้างกลุ่มอาชีพ ที่ใช้ทุนน้อยแต่ใช้กำลังกายใจมาก
วันนี้อยู่ฟาร์มมีเวลาทบทวน จัดการฟาร์ม จัดเวลา วางแผนฟาร์ม เกษตรกรเราอาจเหนื่อยช่วงแรก ถ้าอะไรลงตัวอาชีพเกษตรกรเป็นอาชีพที่น่าอิจฉาที่สุด เพราะเป็นเวลา มีเวลาพักผ่อน(นอนเมื่อเมื่อย แดดร้อนพักร่มต้นไม้ใหญ่ที่ปลูก อากาศดีเย็นสบาย)
บรรพบุรุษเราสร้างวัฒนธรรมบางอย่างที่ลดคุณค่างานเกษตรสอนให้เป็นเจ้าคนนายคน คนลูกหลานเลยคิดว่างานเกษตรไร้เกียรติไร้ศักดิ์ศรี เราจึงต้องปรับแนวคิดตั้งคำถาม ถามตัวเองให้ดีๆอีกครั้งหรือหลายๆครั้ง งานเกษตรเป็นผลผลิตหลักของปัจจัย4 สำคัญ อาหาร ที่อยู่อาศัย เครื่องนุ่งห่ม ยาสมุนไพรรักษาโรค สิ่งเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อสังคม เศรษฐกิจ สุขภาพ สิ่งแวดล้อม วัฒนธรรม
เราอยากเห็นการพึ่งพาตนเองและพึ่งพาอาศัยกัน เริ่มจากตัวเรา ครอบครัว ชุมชน เครือข่าย
ทำเกษตรใหเป็นที่พึ่ง ทำการเกษตรให้ก้าวหน้าทันสมัย ให้เกษตรเป็นความมั่นคงแห่งชีวิตให้มีความภาคภูมิใจ
การเข้าไปประสาน ส่งเสริม หนุนเสริมพลัง ให้เกิดการเรียนรู้ พัฒนา เพื่อจัดการตนเอง ชุมชนและพึ่งพาอาศัยกัน

1. เมืองแห่งการเรียนรู้
2. เมืองเกษตรก้าวหน้า
3. เมืองทันสมัย...สุรินทร์

มานพ แสงดำ
คิด ทำ ฟังประชาชน
ครอบครัวเพื่อไทย สุรินทร์