สุขภาพใจพระครูปริยัติกิตติวรรณ

เจือมเนื้อตัวเก็บกายในที่ตั้ง
คิดระวังรายจ่ายนานาหนัก
เกรงใจชนญาติโยมนักยิ่งนัก
วิกฤตชักนำเนื่องเกี่ยวข้องกัน
ประชาชีลำบากพรากอาหาร
ทุกเรือนบ้านขาดแคลนทุกข์หวาดหวั่น
โลกผันแปรผลิตพืชสัตว์ยากทุกวัน
บรรลัยคั้นบีบเค้นต้องเจียมกาย
28 พฤศจิกายน 2565


แมลงผึ้งตอมดอกไม้มิให้ช้ำ
หวังกระทำประโยชน์แก่ดอกไม้
ช่วยไกล่เกลี่ยเกสรได้ขยาย
ผึ้งตั้งใจคลายปมเบียดเบียนกัน
ด้วยคิดนี้นำพาให้ระวัง
จ่ายทรัพย์ยั้งอดออมงดกวดขัน
สมาธินิ่งจนยากขึ้นทุกวัน
เช่นผึ้งนั้นไม่เบียดเบียนสิ่งพึ่งพา
29 พฤศจิกายน 2565

อานิสงส์จงกรม5ข้อนั้น
วันนี้พลันกระจ่างในข้อท้าย
สมาธิเกิดคงนานนามรูปกาย
กระสับกระส่ายคลายได้จงกรมดี
ดูเบาไปในจงกรมที่เคยเดิน
รู้ผิวเผินเพียงจำเปล่งปากชี้
แยกนามรูปรู้ทันเรื่องดีดี
ต่อไปนี้จงกรมทันรูปนาม
2 พ.ย.2565

งานการใดลดลงลดรายจ่าย
ลดเรี่ยไรลดบีบเค้นอารมณ์เขา
ปล่อยวางปล่อยงานนอกชุมชนเลา
วางเบา ๆ วางใจในที่ควร
3 พ.ย.2565
ช่วงนี้มีความคิดแบบสันติวิธี สร้างสังคมสันติสุข จึงมีกิจกรรรมเดินจงกรม นั่งสมาธิ ปรับบรรยากาศคนวัดให้ปรับตัวสู่ความเสมอภาค การปฏิบัติธรรม
12 ธ.ค.2565

เหมือนตัวตน ยังมี นำพาเหตุ
กรรมเสี้ยวเศษ ก่อตัว ปะทะบ้าง
เห็นชัดขึ้น จำต้อง ฝึกขัดยาง
ทำลายล้าง ตัวตน อีกนานนาน
14 เมษายน 2566