ระเบียบ รอง จจ. รองจอ แก้ไข2565

ระเบียบมหาเถรสมาคม กำหนดหลักเกณฑ์ให้มีรองเจ้าคณะอำเภอและรองเจ้าคณะจังหวัด พ.ศ. ๒๕๓๗ ——————–

อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๑๘ และมาตรา ๒๒ วรรค ๒ แห่งพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. ๒๕๐๕ และตามความในข้อ ๔๕ แห่งกฎมหาเถรสมาคม ฉบับที่ ๕ (พ.ศ. ๒๕๐๖) ว่าด้วยการแต่งตั้งถอดถอนพระสังฆาธิการ มหาเถรสมาคมวางระเบียบไว้ ดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ระเบียบมหาเถรสมาคมนี้ เรียกว่า “ระเบียบมหาเถรสมาคม ว่าด้วยหลักเกณฑ์ให้มีรองเจ้าคณะอำเภอและรองเจ้าคณะจังหวัด พ.ศ. ๒๕๓๗” ข้อ ๒ ระเบียบมหาเถรสมาคมนี้ ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจาวันประกาศในแถลงการณ์คณะสงฆ์เป็นต้นไป ข้อ ๓ ในเขตปกครองท้องที่อำเภอฝ่ายคณะสงฆ์ใด ถ้า (ก) มีวัดไม่ต่ำกว่า ๓๐ วัด ให้เจ้าคณะภาคพิจารณาตามข้อเสนอของเจ้าคณะจังหวัด ว่าสมควรจะมีรองเจ้าคณะอำเภอหรือไม่ ถ้าพิจารณาเห็นสมควร ก็ให้อำเภอนั้นมีรองเจ้าคณะอำเภอได้ ๑ รูป

(ข) มีวัดไม่ต่ำกว่า ๔๕ วัด ให้อำเภอนั้นมีรองเจ้าคณะอำเภอได้ ๑ รูป (ค) มีวัดไม่ต่ำกว่า ๖๐ วัด ให้เจ้าคณะภาคพิจารณาตามข้อเสนอของเจ้าคณะจังหวัด ว่าสมควรจะมีรองเจ้าคณะอำเภอถึง ๒ รูปหรือไม่ ถ้าพิจารณาเห็นสมควร ก็ให้อำเภอนั้นมีรองเจ้าคณะอำเภอถึง ๒ รูปได้ (ฆ) มีวัดไม่ต่ำกว่า ๑๐๑ วัด ให้อำเภอนั้นมีรองเจ้าคณะอำเภอได้ ๓ รูป ข้อ ๔ ในเขตปกครองท้องที่จังหวัดฝ่ายคณะสงฆ์ใด ถ้า (ก) มีวัดไม่ต่ำกว่า ๑๕๐ วัด ให้เจ้าคณะใหญ่พิจารณาตามข้อเสนอของเจ้าคณะภาค ว่าสมควรจะมีรองเจ้าคณะจังหวัดหรือไม่ ถ้าพิจารณาเห็นสมควร ก็ให้จังหวัดนั้นมีรองเจ้าคณะจังหวัดได้ ๑ รูป

(ข) มีวัดไม่ต่ำกว่า ๒๐๐ วัด ให้อำเภอนั้นมีรองเจ้าคณะจังหวัดได้ ๑ รูป (ค) มีวัดไม่ต่ำกว่า ๔๐๐ วัด ให้เจ้าคณะใหญ่พิจารณาตามข้อเสนอของเจ้าคณะภาค ว่าสมควรจะมีรองเจ้าคณะจังหวัดถึง ๒ รูปหรือไม่ ถ้าพิจารณาเห็นสมควร ก็ให้จังหวัดนั้นมีรองเจ้าคณะจังหวัดถึง ๒ รูปได้ (ฆ) มีวัดไม่ต่ำกว่า ๕๐๐ วัด ให้จังหวัดนั้นมีรองเจ้าคณะจังหวัดได้ ๒ รูป ข้อ ๕ ในเขตปกครองท้องที่อำเภอหรือจังหวัดได้ ๒ รูป ไม่เข้าในหลักเกณฑ์ตามข้อ ๓ (ก) หรือ ข้อ ๔ (ก) แต่มีความจำเป็นอย่างแท้จริงเนื่องในการปกครองคณะสงฆ์ สมควรมีรองเจ้าคณะอำเภอหรือรองเจ้าคณะจังหวัดได้เป็นกรณีพิเศษ ให้เป็นอำนาจหน้าที่ของมหาเถรสมาคมพิจารณา ประกาศ ณ วันที่ ๒๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๓๗ สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช ประธานกรรมการมหาเถรสมาคม